Diyaspora 'da yaşayan Kafkasya Kökenlilerin tek Vatansever ve Devrimci örgütü olan, KAFKASYALILAR BiRLİĞİ olarak hepinizi saygıyla selamlıyoruz.
Dostlar,
Bizler, ondokuzuncu yüzyılda Çarlık Rusyasının işgal girişimlerine karşı, verilen savaşların sonunda; Osmanlıların, İngilizlerin ve yerli işbirlikçilerin ekonomik, politik, askeri ve dinsel plandaki oyunları sonucunda yenildik. Genosid tehlikesiyle karşı karşıya kalan yüzbinlerce insanımız, 1864 ve 1878 yılları arasında anavatanımız Kafkasya 'dan Osmanlı Devletine göç etmek zorunda kaldı. Dedelerimizi Osmanlı imparatorluğunun askeri açıdan stratejik öneme sahip yerlerine yerleştirdiler. Padişah ve Beyler bizleri; Anadolu, Balkanlar, Afrika ve Ortadoğu'da bağımsızlıkları ve hakları için ayaklananları ezmek için kullandı. Osmanlı devletinin son döneminde bir kısım işbirlikçi bey ve bürokratımız Padişahın tarafını tutarak Kuvayi inziba-tiyeyi kurdu. Diğer kesim, Mustafa Kemal'in isteği ile Kuvayi seyyareyi oluşturdu. Anadolu'da zaman zaman birbirleriyle savaşan, bu her iki tarafın lider kadrosu da hakim ulus yöneticilerinin işbirlikçisiydi.. Bunlar, halkımızı birbirlerine kırdırarak binlercesinin ölmesine ve bölünmemize sebep oldu. Sonradan bu liderler, Atatürk ve inönü'nün kariyerlerine tehlike oluşturmaya başlayınca, ya öldürülerek, ya hapsedilerek veya sürgün edilerek tasviye edildiler. Bu süreçte Köylerimizin büyük bir bölümü yakılıp yıkıldı. Malımız mülkümüz talan edildi. İnsanlarımız ipe çekildi, Kurşuna dizildi. Hepimiz hain ilan edildik. Dilimiz ve derneklerimiz yasaklandı. Balıkesir yöresinde yaşayanlarımız Anadolu 'ya sürüldü. Çerkez ve Abhaz düşmanlığına, asimilasyonist politikaya hız verildi. İçimizden çıkan bazı Kozmopolitanistler ve işbirlikçiler ise, Kafkas Ulusal kimliğinden vazgeçerek, perişan edilmiş olan halkımızın içinde "esas Türk biziz" yalanını yayarak, insanlarımızı Türkleştirmek için çalıştılar. Bunlar, kitlemizi tek parti döneminde Cumhuriyet Halk Partisi'ne, sonrasında ise sağcı ve dinci Partilerin peşine taktılar. Anadolunun Emperyalistlerin işgalinden kurtarılması için verilen savaşın içerisinde, Kafkasya kökenli birçok Devrimci de vardı. Türkiye Komünist Partisi 'nin ilk genel sekreteri Ethem Nejat bunlardan biriydi. Fakat, Kemalistler ve ittihat ve Terakki parti'sinin beraberce örgütledikleri tuzağa düşürülerek, Mustafa Suphi ile birlikte katlediidi.
1960'lı yıllardan itibaren, Sendikalarda yöneticilik yapanlarımız, Türkiye işçi Parti 'sinden Milletvekili seçilen kardeşlerimiz oldu. 1970 'Ii yıllara gelindiğinde, birçok Kafkasya kökenli genç insanımız, Türk Devrimci örgütlerinin içine katılmıştı. O dönem, Ulusal meselelerin konuşulması, küçük Burjuva şövenizmi olarak kabul edilir ve ayıplanırdı. Biz Kafkasya kökenli Devrimciler de bu nedenle, halkımızın yakıcı sorunu olan, Ulusal meselesiyle ilgilenmeyip, o konuyu Devrim sonrasına ertelemiş ve böylelikle de kitlemizden kopmuştuk. Bizim boş bıraktığımız bu alanı, gericiler ve işbirlikçiler çok iyi kullandılar. Halkın içindeki geleneksel Rus düşmanlığını öne çıkardılar. Bunlar "Komünistler Allahsız ve namussuz insanlardır. Komünistler bizi Vatansız bırakmışlardı, şimdi vatanımız olarak kabul ettiğimiz, Türkiye'yi de ele geçirmeye çalışıyorlar. Bunun olmaması için, mücadele etmeliyiz" şeklinde propagandalar yaparak, halkımızı Milliyetçi Hareket Partisi, Adalet Partisi ve Dinci Partilere yamadılar.
12 Eylül 1980 'den sonra, solda ve sağda yer alan bazı Kafkasya kökenli militanlar, Hapishane'Iere düştüler. İçerideyken yaşadıkları ihanetler, onların gözlerinin açılmasına neden oldu. Bunların sonucunda Bazı sol örgütlerden ayrılanlar, eskiden beri sadece Kafkasyalılar için çalışan Vatanseverler ve özeleştiri yapan eline kan bulaşmamış bazı sağ kökenliler, 1987 yılının Mart ayından itibaren biraraya gelerek, durum muhakemesi yapmaya başladılar. Kendi aralarında "Kafkasya kökenliler Diyaspora 'ya geldiğinden beri neler yaptı? Yapılanlar kimlerin işine yaradı? Bizim elimize ne geçti? Vatanımız ve Kardeşlerimiz için yapılanlar yeterli miydi? Bundan sonra ne yapılmalıdır?" sorularını tartıştılar. Bu sorulara "halkımız ve geleceğimiz için birleşmeliyiz. Halkımızla birlikte olmalıyız" cevabına, "evet" diyenler, bir örgüt kurmaya karar verdiler. Program ve Tüzük çalışmaları için; Türkiye ve Sovyetler Birliği 'nin geçmişi ve bugünü tekrar değerlendirildi. Olası Müttefiklerimiz ve Hedefler saptandı. Son toplantıda Kuruluş Bildirgesi onaylanarak açıklandı.
21 Mayıs 1989 tarihinde kurulmuş bulunan KAFKASYALILAR BiRLiĞi 'nin nihai hedefi; anavatanımız Kafkasya'ya, halkımızın geri dönebilme-sinin koşullarını sağlamaktır. Yakın hedef demetinin içinde ise; "Bulunulan ülkelerdeki barış, demokrasi, sosyalizm ve ulusal kurtuluş mücadelesi veren kişi ve kuruluşlarla, mücadelemize zarar vermemek koşuluyla birlikte hareket etmek, Anavatanımıza yönelik ekonomik ve siyasi destekler oluşturmak, Diyaspora'daki namuslu tüm Kafkasya kökenlileri ulusal ve sınıfsal olarak eğitmek, örgütlemek, pratikte sınamak, onlara ve ailelerine her konuda destek sunmak ve Anavatana döneceklere yardımcı olmak" görevleri vardır.
Dostlar,
Bizler, ondokuzuncu yüzyılda Çarlık Rusyasının işgal girişimlerine karşı, verilen savaşların sonunda; Osmanlıların, İngilizlerin ve yerli işbirlikçilerin ekonomik, politik, askeri ve dinsel plandaki oyunları sonucunda yenildik. Genosid tehlikesiyle karşı karşıya kalan yüzbinlerce insanımız, 1864 ve 1878 yılları arasında anavatanımız Kafkasya 'dan Osmanlı Devletine göç etmek zorunda kaldı. Dedelerimizi Osmanlı imparatorluğunun askeri açıdan stratejik öneme sahip yerlerine yerleştirdiler. Padişah ve Beyler bizleri; Anadolu, Balkanlar, Afrika ve Ortadoğu'da bağımsızlıkları ve hakları için ayaklananları ezmek için kullandı. Osmanlı devletinin son döneminde bir kısım işbirlikçi bey ve bürokratımız Padişahın tarafını tutarak Kuvayi inziba-tiyeyi kurdu. Diğer kesim, Mustafa Kemal'in isteği ile Kuvayi seyyareyi oluşturdu. Anadolu'da zaman zaman birbirleriyle savaşan, bu her iki tarafın lider kadrosu da hakim ulus yöneticilerinin işbirlikçisiydi.. Bunlar, halkımızı birbirlerine kırdırarak binlercesinin ölmesine ve bölünmemize sebep oldu. Sonradan bu liderler, Atatürk ve inönü'nün kariyerlerine tehlike oluşturmaya başlayınca, ya öldürülerek, ya hapsedilerek veya sürgün edilerek tasviye edildiler. Bu süreçte Köylerimizin büyük bir bölümü yakılıp yıkıldı. Malımız mülkümüz talan edildi. İnsanlarımız ipe çekildi, Kurşuna dizildi. Hepimiz hain ilan edildik. Dilimiz ve derneklerimiz yasaklandı. Balıkesir yöresinde yaşayanlarımız Anadolu 'ya sürüldü. Çerkez ve Abhaz düşmanlığına, asimilasyonist politikaya hız verildi. İçimizden çıkan bazı Kozmopolitanistler ve işbirlikçiler ise, Kafkas Ulusal kimliğinden vazgeçerek, perişan edilmiş olan halkımızın içinde "esas Türk biziz" yalanını yayarak, insanlarımızı Türkleştirmek için çalıştılar. Bunlar, kitlemizi tek parti döneminde Cumhuriyet Halk Partisi'ne, sonrasında ise sağcı ve dinci Partilerin peşine taktılar. Anadolunun Emperyalistlerin işgalinden kurtarılması için verilen savaşın içerisinde, Kafkasya kökenli birçok Devrimci de vardı. Türkiye Komünist Partisi 'nin ilk genel sekreteri Ethem Nejat bunlardan biriydi. Fakat, Kemalistler ve ittihat ve Terakki parti'sinin beraberce örgütledikleri tuzağa düşürülerek, Mustafa Suphi ile birlikte katlediidi.
1960'lı yıllardan itibaren, Sendikalarda yöneticilik yapanlarımız, Türkiye işçi Parti 'sinden Milletvekili seçilen kardeşlerimiz oldu. 1970 'Ii yıllara gelindiğinde, birçok Kafkasya kökenli genç insanımız, Türk Devrimci örgütlerinin içine katılmıştı. O dönem, Ulusal meselelerin konuşulması, küçük Burjuva şövenizmi olarak kabul edilir ve ayıplanırdı. Biz Kafkasya kökenli Devrimciler de bu nedenle, halkımızın yakıcı sorunu olan, Ulusal meselesiyle ilgilenmeyip, o konuyu Devrim sonrasına ertelemiş ve böylelikle de kitlemizden kopmuştuk. Bizim boş bıraktığımız bu alanı, gericiler ve işbirlikçiler çok iyi kullandılar. Halkın içindeki geleneksel Rus düşmanlığını öne çıkardılar. Bunlar "Komünistler Allahsız ve namussuz insanlardır. Komünistler bizi Vatansız bırakmışlardı, şimdi vatanımız olarak kabul ettiğimiz, Türkiye'yi de ele geçirmeye çalışıyorlar. Bunun olmaması için, mücadele etmeliyiz" şeklinde propagandalar yaparak, halkımızı Milliyetçi Hareket Partisi, Adalet Partisi ve Dinci Partilere yamadılar.
12 Eylül 1980 'den sonra, solda ve sağda yer alan bazı Kafkasya kökenli militanlar, Hapishane'Iere düştüler. İçerideyken yaşadıkları ihanetler, onların gözlerinin açılmasına neden oldu. Bunların sonucunda Bazı sol örgütlerden ayrılanlar, eskiden beri sadece Kafkasyalılar için çalışan Vatanseverler ve özeleştiri yapan eline kan bulaşmamış bazı sağ kökenliler, 1987 yılının Mart ayından itibaren biraraya gelerek, durum muhakemesi yapmaya başladılar. Kendi aralarında "Kafkasya kökenliler Diyaspora 'ya geldiğinden beri neler yaptı? Yapılanlar kimlerin işine yaradı? Bizim elimize ne geçti? Vatanımız ve Kardeşlerimiz için yapılanlar yeterli miydi? Bundan sonra ne yapılmalıdır?" sorularını tartıştılar. Bu sorulara "halkımız ve geleceğimiz için birleşmeliyiz. Halkımızla birlikte olmalıyız" cevabına, "evet" diyenler, bir örgüt kurmaya karar verdiler. Program ve Tüzük çalışmaları için; Türkiye ve Sovyetler Birliği 'nin geçmişi ve bugünü tekrar değerlendirildi. Olası Müttefiklerimiz ve Hedefler saptandı. Son toplantıda Kuruluş Bildirgesi onaylanarak açıklandı.
21 Mayıs 1989 tarihinde kurulmuş bulunan KAFKASYALILAR BiRLiĞi 'nin nihai hedefi; anavatanımız Kafkasya'ya, halkımızın geri dönebilme-sinin koşullarını sağlamaktır. Yakın hedef demetinin içinde ise; "Bulunulan ülkelerdeki barış, demokrasi, sosyalizm ve ulusal kurtuluş mücadelesi veren kişi ve kuruluşlarla, mücadelemize zarar vermemek koşuluyla birlikte hareket etmek, Anavatanımıza yönelik ekonomik ve siyasi destekler oluşturmak, Diyaspora'daki namuslu tüm Kafkasya kökenlileri ulusal ve sınıfsal olarak eğitmek, örgütlemek, pratikte sınamak, onlara ve ailelerine her konuda destek sunmak ve Anavatana döneceklere yardımcı olmak" görevleri vardır.
Çalışmalarımız; Ulusal kimliğimizle, barış içinde, sömürüsüz, geleceğimizden emin, mutlu bir biçimde yaşayabilmemiz içindir. Bu hedefe ulaşabilmemiz için, Türkiye ve Rusya'nın enazından demokratikleşmesi şarttır. Güçlü Demokratik bir Türkiye ve Demokratik bir Rusya; Balkanlar ve Ortadoğu'da barışın ve istikrarın, Kafkasya'daki tüm kardeş Cumhuriyetlerin ise, geleceğinin garantisidir.
İşte tüm bu saydığımız nedenlerden dolayı; Sizlerin Türkiye'de, büyük bir özveriyle sürdürdüğünüz, Demokrasi ve Devrim mücadelesini, biz KAFKASYALILAR BiRLiĞİ olarak, destekliyoruz.
Sevgili Dostlarımız,
Zindanlarda direnenlerin, Şehirlerde ve Kırlarda savaşa devam eden Devrimcilerin başında, güvenilir bir önderin olması şarttır. Çünkü Halk, ancak gerçek Devrimci bir Liderin komutasında Devrim yapabilir. Siz böyle bir öndere sahipsiniz. Bu sizin için büyük bir avantajdır. Bunun için, önderinizi çok iyi koruyun. Onu Kurda, Kuşa yem etmeyin. Ona layık olun!
Yaşasın Halkların Kardeşliği !
Yaşasın Devrimci Dayanışma!
KAFKASYALILAR BİRLİĞİ
17 NiSAN 2000
İşte tüm bu saydığımız nedenlerden dolayı; Sizlerin Türkiye'de, büyük bir özveriyle sürdürdüğünüz, Demokrasi ve Devrim mücadelesini, biz KAFKASYALILAR BiRLiĞİ olarak, destekliyoruz.
Sevgili Dostlarımız,
Zindanlarda direnenlerin, Şehirlerde ve Kırlarda savaşa devam eden Devrimcilerin başında, güvenilir bir önderin olması şarttır. Çünkü Halk, ancak gerçek Devrimci bir Liderin komutasında Devrim yapabilir. Siz böyle bir öndere sahipsiniz. Bu sizin için büyük bir avantajdır. Bunun için, önderinizi çok iyi koruyun. Onu Kurda, Kuşa yem etmeyin. Ona layık olun!
Yaşasın Halkların Kardeşliği !
Yaşasın Devrimci Dayanışma!
KAFKASYALILAR BİRLİĞİ
17 NiSAN 2000
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder