2011/05/02

(49)01/05/2011- Sayın ATANBA FATİH ATAN "1 MAYIS 2011 TAKSİM İŞÇİ MİTİNGİ'NDE 'ETNİK KİMLİĞİNİ' ÖNE ÇIKARANLAR,1 MAYIS 1977'YE DİKKAT ETSİN!" DEDİ.


01 MAYIS 1976 - 01 MAYIS 2011

Sevgili abhazyam.com üye ve izleyicileri. 1 Mayıs "Çalışanların Bayramı"
kutlamalarına 1 Mayıs 1976 yılında 21 yaşında İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi öğrencisi olarak, 36 yıl önce İstanbul Yüksek Öğrenim Derneği (İYÖD) ve DEV - GENÇ Pankartları altında Beşiktaş’tan Taksim’e doğru yürüyen "Öğrenci Gençlik" Mensubu olarak katılmıştım.

1976 yılında ki 1 Mayıs Taksim "İşçi Bayramı" Kutlaması, 12 Mart 1971 Ara Rejimi sonrasında toplumda yaşanan sinmişlikten kurtulmanın bir nüvesi olmuştur.

1 Mayıs 1976 "Taksim İşçi Bayramı" Kutlaması 1977 yılında daha görkemli bir katılımın olacağının göstergesi idi.

Bizler, 1 Mayıs 1977 Mitingi'ne DEV – GENÇ örgütlenmesi içerisinde bulunan Öğrenci Gençlik Yapılanmasında, meydanda toplanan 500.000 kişinin üzerinde ki emekçi sınıfı ile birlikte, DİSK Öncülüğünde ki Emekçi Sınıfı'nın bayramına katıldık.

Ancak, egemen sınıfların "emekçi sınıfının" bu derece yoğun olarak toplanmasından dolayı rahatsızlık duyduğu için yaratılan provokasyon eylemi nedeni ile coşku içerisinde süren tören tarihe 36 kişinin yaşamını yitirdiği ve 100’ün üzerinde kişinin yaralandığı "Kanlı 1 Mayıs" olarak geçti.

1 Mayıs 1977’de Taksim’e çıkmak için Beşiktaş’ta toplanmıştık, ancak DEV – GENÇ Yapısı genişlemiş, öğrenci gençlik, işçi kesiminden, kırsal kesimden gelen emekçi insanların katılımı ile 50.000 kişiyi bulmuştuk.
Kortejimizin bir ucu Taksime ulaştığında, sonu daha Beşiktaş’ta bulunuyordu. Bizler Taksim Anıtı Önüne yerleştiğimizde, içerisinde "figüran olarak kalacağımız" oyun da başlamıştı.

Ben de, arkadaşlarım ile birlikte, bir an'da Kazancı Yokuşu'nda yaşam savaşı veren insanların içerisinde kaldım.
Ve onlarca insanın ölümüne yol açan o meşhur "kamyon" benim yaşamımı kurtardı.

Yani, işin özüne bakarsak 1 Mayıs 1977, "yaşama yeniden başlamış olduğum bir tarih" olarak hafızamda yer aldı.

1 Mayıs 1978, aynen 1976 1 Mayıs’ı gibi emekçi sınıfının yaralarını sarma ve yaşanan provokasyondan ders alma günü olarak tarihe geçti.

Devlet organlarının ve basın – yayın organlarının yapmış oldukları "1977’de ki gibi provokasyon çıkacak", "evlerinizden dışarı çıkmayın", "1 Mayıs Mitingine katılmayın" çağrılarına rağmen, miting yoğun bir katılım ile gerçekleşti.

Bizler de yine DEV – GENÇ Pankartı ile Beşiktaş’tan Taksime doğru yürüyüşe geçtik..

Emekçi sınıfı ile birlikte 1 Mayıs Bayramı’nı kışkırtma ortamı olmadan kutladık.

Ancak Emekçi Sınıfı’nın kendi "ellerine" yeniden güven duymaya başlaması ve 1 Mayıs Mitingi’ni her türlü baskıya rağmen geniş bir katılım ile kutlaması "egemen Sınıfları" rahatsız etti ve Taksim Meydanı’nı 1 Mayıs Kutlamalarına kapattı....

Emekçi Sınıfı, 1978 sonrasında en doğal hakkı olan 1 Mayıs’ı Taksimde kutlamak hakkını almak için demokratik mücadelesini sürdürdü..
Ta ki 2010 yılına kadar.

AKP Hükümeti’nin Lideri olan Başbakan Sn. Recep Tayyip Erdoğan’ın 2008’de 1 Mayıs’ı Taksim’de kutlamak isteyen Emekçi Sınıfı’na karşı kullandığı "ayaklar baş olmaya kalkarsa, kıyamet kopar" deyimine rağmen, emekçi sınıfı aradan geçen 32 yıl sonrasında (1978 – 2010) Taksim Meydanı’na çıktı.

Birey olarak orada bulunamadım ama, kalbim ve ruhum orada idi.

1976 – 1977 – 1978 yıllarında Taksim Meydanı’nın coşkusunu ve hüznünü yaşayan birisi olarak, "2010 yılında ki emekçi sınıfının eylemini, 1976 yılında ki silkiniş mitingine benzettiğimi" sizlerle paylaşmak isterim.

1 Mayıs 2011 Taksim Kutlamaları öncesinde emekçi sınıfı tarafından yapılacak olan kutlamalar, 1977 yılında ki sol guruplar arasındaki çelişkileri açık bir biçimde kullanan egemen güçler tarafından, özellikle son yıllarda ciddi olarak ortaya çıkan "etnik kimlik" çelişkilerini kullanarak, kışkırtıcı bir ortam yaratılmaya çalışıldığını belirtmek isterim.

1 Mayıs Emekçi Bayramı, hangi etnik kimlikten olursa olsun, çalışanların dayanışma günüdür.
Bu bayramda "Etnik Kimlikler" ön planda tutulmaz, eğer insanlar "etnik kimliklerini" ön planda tutmaya kalkarlarsa, sistemi ellerinde bulunduranların "oyunlarına" alet olmak için "hazır kıta" olarak adlandırılırlar.

1 Mayıs 2011 Taksim İşçi Bayramı'na katılacak olanlar "Etnik kimliklerini" Meydanın dışarısında bırakmalı, içerisinde bulundukları sendikaların, çalışma örgütlerinin, öğrenci derneklerinin vd. STK’ların pankartları altında meydana gelmelidirler.

Abhaz, Adıge, Azeri, Balkar, Çeçen, Dağıstanlı, Ermeni, Gürcü, Kabardey, Karaçay, Laz (Mingrel), Nogay, Oset vd. Kafkas kökenliler, diğer Türk, Rum, Boşnak, Arnavut, Arap, Süryani, Kurmançi, Sorani, Zaza vd. etnik kökenliler ile birlikte "Çalışma Haklarını" istemek için meydan'da haykırmalıdırlar.

Her insanın "Etnik Kimliğine" saygı duyulduğu belirtilmeli ve bu konuda ki baskıların kaldırılması vurgulanmalıdır.

Ancak bilinmelidir ki "Ekonomik Özgürlüğünü ve Örgütlülüğünü" elde eden toplumlar "Hak İsteme ve Arama Örgütlülüğüne ve Özgürlüğüne de" sahip olabilirler.

Şu da bilinmelidir ki;
sistemi ellerinde bulunduran, Çok Uluslu Şirketler (ÇUŞ) ve sermaye sahipleri için "Etnik Kimlik" o kadar önemli değildir.
Elde edecekleri "Artı – Değer'e" bakarlar.

Onlar için "etnik kimlik" ancak sistemleri, yönetimleri "Emekçi Sınıfı" tarafından sorgulanmaya başladığında önem taşır ve kendi çıkarları için acımasızca kullanılır.

Yakın Tarih bunların sayısız acı örnekleri ile doludur.

Son dönemde Kafkasya, Orta Doğu, Kuzey Afrika’da yaşanan örneklere bakmak yeterlidir.

1 Mayıs 2011 Taksim Emekçi Bayramı’nda "Etnik Kimlik" konusunu ön plana alan kişi ve kurumların, 1 Mayıs 1977 yılında yaşanan "kışkırtıcı gurup" konumuna düşmemeleri için dikkatli olmaları gerektiğine inanıyorum.

30 Nisan 2011 tarihinde NTV Programında yaşanan KESK ve Kamu – Sen kavgasının meydanlarda yaşanmamasını diliyor.

Hangi etnik kökenden olursa olsun, bütün çalışanların 1 MAYIS İŞÇİ BAYRAMI'nı kutluyorum.

1 Mayıs 2012’de Taksim Meydanı’nda buluşmak dileği ile.

Saygılarımla.


KAYNAK:

www.abhazyam.com

2011/04/03

(48)03/04/2011- Esen Zafer (Çyüpha) "DİASPORA HALKI İLE BULUŞMAK İÇİN KİMSEDEN İCAZET ALACAK DEĞİLİZ!” DİYEREK GELİN

Sayın Abhazya Cumhuriyeti Devlet Başkanı Bagapş, İnternet ortamında 7 Nisanda Türkiye’ye geleceğiniz duyuruldu.
Bu güne dek, tarafınızdan ve Türkiye’deki Apsuvaları temsil ettiklerini iddia eden Kaffed ve Abfed tarafından da bir açıklama yapılmadı.


Ne yazık ki her iki kuruluştaki yönetimler de, Türkiye‘deki Apsuvaları temsil ettiklerini iddia etseler de, bu güne dek tutarlı, onurlu politikalar üretmeyen, gerçekte Apsuva toplumu ile sağlam bağları olmaktan ziyade, ticaret dünyası ile bağları olan ve toplum tarafından politikaları eleştirilen ve hatta reddedilen iki kuruluşun yönetimleridir.


Bu güne dek, bırakın Abhazyaya geri dönüşü teşvik edici çalışmalar yapmayı, tersine geri dönüşe niyeti olanları dahi ürküten politikalarının yanı sıra, izledikleri siyasetle, Abhazya’ ya olan güveni sarsan, kendi ticari ve koltuk amaçlarına Apsuvaları alet etmekten öteye gitmemişlerdir. Birbirlerini bölücükle suçlamışlar düşmanca tavırlar geliştirmişlerdir.


Türkiye‘de Abhazya’yı bir kabile olarak tanıtacak çalışmaları ile halkımızın bir kesiminin nefretini kazanmışlardır.


Bunu dile getiren bir avuç insanı, susturma, yok sayma politikalarına bu güne kadar devam etmişlerdir.


Bizler sizi Türkiye‘de görmek için, Apsuvalarla bağınızı sağlamlaştırmak için uzun süre bekledik. Ancak bu şekilde, bu tarzda değil.


Osmanlı İmparatorluğundan bu güne dek Türkiyede Apsuvaların onuru, bu denli zedelenmemiş, bu denli hakarete maruz kalmamışlardır.


İnsanlarımız utanmakta, ortalıkta veya yüze karşı konuşamamaktadır ve haklıdırlar.


Türkiye‘de yaşayan Apsuvaların her ailesinin yarıdan fazlası Çarlık Rusyası tarafından öldürülmüş, kırılmış, sürülmüştür.


Bizler, sürgün çocukları olarak büyüklerimizin hikayelerini unutmadık.


Kendi halkımızın kanından nemalananları da unutmadık.


Bu durum zaten, Diaspora ile Abhazya arasında bağları sağlamlaştırmak için bir problem iken, Gürcistanın saldırısı ve vatan savunması ile bu problem kısmen aşılmış, ancak adımıza hareket eden kadroların, utanç verici siyasetleri ile, bu kez Abhazya ile Apsuvalar arasına eskisinden daha beter bir ayrılık, soğukluk sokulmuştur.


Medya bu işbirlikçi düzenbazlara hizmet etmektedir.


Bizlerin sesinin size ulaştığını düşünmüyoruz.


Türkiye’de bazı kesimler, sizin şahsınızda yönetiminiz pro-Rusçu, hatta Abhazya topraklarını Ruslara satmaya hevesli, şeklinde tanıtmıştır.


Halen Demir Perde ülkesi gibi az ve sağlıksız bilgi aldığımız Abhazyanın Real politikalarını görmeye çalışarak, Abhazya ve Apsuvalar arasında ilişkileri sağlamlaştırmaya, Diasporanın Abhazya’ya desteğini arttırmaya çalışan insanlar, karalanarak veya yok sayılarak, emperyalistlerin Abhazya üzerindeki niyetlerini gerçekleştirmeye çalışan bu karanlık kesimlerin, sizi bir kaçak işçi gibi Türkiyeye getirme anlaşmalarını utanç verici bir durum olarak görüyoruz.


Siz bizim için bir buçuk asır sonra Apsuva onurunun Bayrağını taşıyan, Devletimizi inkarlara rağmen Dünyaya duyuran, kendi ülkesinde özgür yaşam hakkını, bizleri Diaspora çocukları yapan, Rusya‘ya da kabul ettiren Onurlu Devlet Başkanımızsınız.


Lütfen bu biçimde, bu kendi halklarına saygısı olmayan adamların çağrısı ve yöntemleri ile Türkiye’ye gelmeyin.


Onların umurunda olan tek şey, kendi karanlık amaçlarıdır.


Hakkımızda Türkiyede ağır hakaretlerle yazıp çizen, bizleri köle olarak tanıtan densizlerin, diline bir sebep daha vermeyiniz.


Bizi satın alınan, değersiz insanlar konumuna düşürecek bu adım, ancak bir avuç kötü zihniyetli çıkarcı veya cahil insanları sevindirecek, Apsuvalara ise tamiri zor bir zarar verecektir.


Eğer siz "Diaspora halkı ile buluşmak için kimseden icazet alacak değiliz!" diye bir açıklama ile ziyarete gelmiş olsa idiniz, vatan için ölmeye hazır evlatlarımız ve bizler size etten bir duvar örerdik.


Hükümetler gidicidir.


Geriye kalan ve uzun vadeli olan, sağlam, onurlu atılan adımlardır.


"Bir milletin büyüklüğü sayısal çoğunlukla değil, erdemli insanların çok olmasıyla ölçülür!" sözünü dünyaya kanıtlayan Abhazya Cumhuriyeti Devlet Başkanı olarak, sizden Apsuva halkının bir kızı olarak rica ediyorum.


"Bu şekilde Türkiye’ye gelmeyin!"


Saygılarla,


Kaynak:




www.abhazyam.com